Złość na ciężarne

Moje dziecko jest zafascynowane przez autobusy, lubi nimi jeździć, dlatego choć zwykle podróżuję samochodem, uznałam, że dla jej radości, możemy się przejechać komunikacją miejską. No i więcej tego nie zrobię.

Ja, ciąża-brzuch, Maja i autobus to fatalne połączenie, zwłaszcza że odkryłam, że ludzie generalnie albo ignorują kobiety w ciąży albo wręcz traktują gorzej. I nie jest to kwestia jedynie pasażerów autobusów, zdarza się to w przychodniach, sklepach, w różnych sytuacjach życia codziennego.

Mnie od małego uczono, że powinno się pomóc, ustąpić, a już bezwzględnie być życzliwym. Tymczasem ja czasami nie mogę stać przy swoich zakupach w kolejce przy taśmie, bo ktoś taranuje mnie swoim wózkiem lub bezczelnie się przepycha. W autobusie patrzono na mnie z prawdziwą wrogością, a ja trzymałam się jedynego wolnego- zepsutego uchwytu, drugą ręką trzymając dziecko i starając się nie polecieć na każdym zakręcie, a jeszcze będąc popychaną przez innych. I skąd ta wrogość?

Nauczyłam się już niczego nie oczekiwać, ale czasem zwykłe życzliwe spojrzenie z uśmiechem potrafi poprawić dzień. Mam nadzieję, że nigdy się taka nie stanę- by zasmucać samą swoją postawą. A jakie Wy macie doświadczenia?